اجزای تشکیل‌دهنده رنگ و رزین

شبکه رنگ

رزین‌ها مواد پلیمری هستند که به عنوان شبکه رنگ، سایر مواد را در خود جا می‌دهند و به سطح کار یا زیرآیند می‌چسبند و نقش پیونددهنده و فیلم‌ساز را دارا می‌باشند. انواع رزین‌ها عبارت‌اند از: آلکیدها، آلکیدهای اصلاح شده، اکریلیک‌ها، اپوکسی آمیدها، اپوکسی پلی‌آمین‌ها، ایزوسیانات‌ها، وینیل‌ها، کلروکائوچوها، سیلیکون‌ها، اورگانوسیلیکات‌ها، ملامین‌ها، اوره‌ها، فنولیک‌ها. خواص یک رنگ کاملا با خواص رزین بکار رفته رابطه دارد و در واقع رزین‌ها، عنصر اصلی یک رنگ هستند. خواص گرانروی، چسبندگی، براقیت، مقاومت به عناصر خورنده، سختی، انعطاف‌پذیری به طور عمده به خواص رزین یک رنگ بستگی دارد. رزین‌ها عمدتا از واکنش‌های فیزیکی و شیمیایی به یک جسم جامد شفاف تبدیل می‌گردند. 

رنگدانه‌ها

رنگدانه‌ها به صورت مواد جامد و غیر محلول در آب و حلال‌های آلی هستند که خاصیت پیوند با یکدیگر را نداشته و به شکل پخش در رزین‌ها قرار می‌گیرند. رنگدانه‌ها به طور عمده وظیفه ایجاد رنگ و یا فام را به عهده دارند ولی وظیفه اصلی بعضی از آن‌ها ایجاد شرایط برای جلوگیری از خوردگی می‌باشد. مهمترین رنگدانه‌های عمده در خواص ضدخوردگی عبارت‌اند از: گرد روی، فسفات روی، کرومات روی و اکسید سرب نارنجی.

پرکننده‌ها

این مواد عمدتا ایجاد کننده فام نبوده‌اند و نمی‌توانند پوشش ایجاد نمایند. وظیفه اصلی پرکننده‌ها همانطوری که از نامشان برمی‌آید پرکردن شبکه رزینی در کیورینگ آن و ایجاد ساختاری مملو از ذرات جامد بی‌اثر برای استحکام بخشیدن به فیلم رنگ، افزایش وزن مخصوص، ایجاد ماتی و انسداد راه‌های ورودی در کلر‌های آب و اکسیژن باشند. پرکننده‌های متداول عبارتند از تالک، سیلیس، میکا و باریت.

حلال‌ها

بیشتر رزین‌ها به صورت جامد هستند و فقط بعضی از آنها در دمای محیط به صورت خالص مایع هستند، مانند اپوکسی‌ها با اکی والان پایین، بنابراین برای محلول کردن رزین‌ها و سپس پخش کردن رنگدانه‌ها، نیاز به حلال مناسب است و حلال‌ها بایستی طوری انتخاب شوند که بالاترین درصد جامد محلول رزین و در عین حال ویسکوزیته مناسب بدست آید. نقش حلال‌ها در اعمال رنگ به عنوان تینر از اهمیت بالایی برخوردار است. حلال موجود در تینر بایستی موجب حرکت و باز شدن رزین در روی سطح گردد تا سطحی زیبا و یکنواخت و بدون سوراخ‌های سوزنی بدست آید. انتخاب حلال‌ها براساس قدرت حلالیت و سرعت تبخیر آنها صورت می‌گیرد. تبخیر زود هنگام و یا دیر هنگام حلال نتایج بیسار متفاوتی برای فیلم رنگ بدست می‌دهد که نشان‌دهنده اهمیت آن در خواص نهایی است. حلال‌ها به سه گروه آلیفاتیک، آروماتیک و اکسیژنه تقسیم می‌گردند که پلاریته و قدرت حلالیت آن‌ها به ترتیب افزایش می‌یابد.

افزودنی

فیلم خشک رنگ، یک سیستم جامد بوده که از پخش ذرات رنگدانه و پرکننده در یک ماتریکس جامد دربرگیرنده (رزین) بدست آید. برای تنظیم خواص رنگ در حالت مایع و قبل از اعمال و سپس نحوه پخش و جایگزین مناسب پودرها در ماتریکس رزین می‌توان از افزودنی‌هایی که با مکانیزم‌های مختلف فیزیکی و شیمیایی عمل می‌نمایند استفاده نمود. افزودنی‌ها برحسب اثرگذاری به گروه‌های زیر تقسیم می‌گردند: ترکننده سطح رنگدانه، خشک‌کن، ضد شره، ضد افتادگی‌رو، ضدکف، روان کننده، کاهش دهنده مقاومت الکتریکی، ضدکپک، ضدجلبک، ضدیخ، شتاب‌دهنده و غیره.

اشتراک گذاری مطلب:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
منوی دسته های خود را در هدرساز -> موبایل -> منوی اصلی موبایل -> نمایش/مخفی -> انتخاب منو، تنظیم کنید.
اولین منوی خود را اینجا ایجاد کنید
سبد خرید
برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.